سیستم عامل لینوکس

بسمه تعالی

لینوکس یک سیستم عامل چند کاربره و چند وظیفه ای است که روی سخت افزارهای مختلف اجرا می شود.

نسخه اول لینوکس توسط یک دانشجوی فنلاندی به نام لینوکس توروالدز ارایه شد. توروالدز این نسخه را در وب برای سایر برنامه نویسان ارسال کرد تا از آن استفاده کنند و آن را بهبود بخشند. توروالدز خود این سیستم عامل را بر اساس یک سیستم دانشگاهی به نام MINIX توسعه داد. این سیستم عامل توسط آقای تنن بام به عنوان یک سیستم عامل آموزشی ایجاد شده بود.

نسخه تجاری

در حال حاضر، شرکت های زیادی روی سیستم عامل لینوکس کار می کنند. برای مثال شرکت RED HAT یکی از شرکت های مهم توزیع کننده لینوکس به شمار می رود. لازم به ذکر است که RED HAT LINUX 7 آخرین گونه ارایه شده توسط این شرکت می باشد. از ویژگی های این گونه می توان به نصب آسان و نیز امکانات مدیریتی سیستم اشاره نمود. در حال حاضر، شرکت های دیگری نیز گونه های تجاری لینوکس را توزیع می کنند که اسامی تعدادی از این شرکت های عبارت است از:

caldera, corel, slackware, debian, mandark, turbolinux, easylinux

افزون بر این، بسیاری از شرکت های سخت افزاری، مانند: ibm, compac محصولات و خدمات مرتبط با لینوکس را ارایه می دهند. شرکت ibm اعلام کرده است که تمامی محصولاتش را با لینوکس سازگار می کند. همچنین شرکت intel نیز اعلام کرده است که سرورهای اینترنتی مبتنی بر سخت افزار intel را با سیستم عامل لینوکس عرضه می کند. در حال حاضر بسیاری از شرکت های کامپیوتری دست به فروش کامپیوترهایی زده اند که لینکس را به عنوان سیستم عامل اولیه خود دارند. از جمله پیشتازان جدید سیستم عامل لینوکس می توان به شرکت های بزرگی چون sun, oracle اشاره کرد. شرکت borland نیز در تلاش برای ارایه محصول کاربردی interbase روی سیستم عامل لینوکس است.

میزان افزایش استفاده از سیستم عامل لینوکس

مطالعه idc نشان داده است که در فاصله سال های 1997 تا 1999 میزان استفاده از لینوکس افزایش چشمگیری داشته است. موارد بسیاری باعث محبوبیت لینوکس گردیده است. از جمله: پشتیبانی از پروتکل smb و فایل سیستم cifs (که باعث راحتی کار با ماشین های وینوزی می شود)، وجود برنامه هایی نطیر x-win32 که امکان اجرای برنامه ها را روی ماشین لینوکس و نیز مشاهده آنها روی ماشین ویندوزی را می دهد. همچنین، امکاناتی نطیر پشتیبانی از فایل سیستم های dos, ntfs, vfat باعث شده است که میزان استفاده از لینوکس بیشتر شود.

شرکت corel نیز این امکان را فرهم آورده است تا برنامه های کاربردی ویندوز به طور کامل از یک اصال روی لینوکس اجرا شوند. idc پیش بینی می کند تا سال 2002 نسخه های لینوکس خدود 25% افزایش فروش را نشان دهند.

دلایل استفاده از سیستم عامل لینوکس

کنترل: کاربران، کنترل کاملی بر وطیعه مندی سیستم دارند و می توانند مشخصشه ها و قابلیت های مورد علاقه و نیاز خود را اضافه کنند، اشکالات را بیابند و بدون نیاز به نرم افزارهای ارتقاء دهنده ارتقاء خود را انجام دهند.

انعطاف پذیری: سیستم عامل لینوکس، با پشتیبانی طیف وسیعی از پروتکل های شبکه های lan, wan و فایل سیستم های مختلف، امکان ارتباط لینکس با سایر سیستم های عامل را فراهم کرده است. همچنین، با استفاده از برنامه های ماشین مجازی، لینوکس قادر می باشد تا سیستم های عامل مختکفی را شبیه سازی کند.

همچنین سیستم عامل لینوکس روی طیف وسیعی از سخت افزارها موجود است از جمله سخت افزارهایی مانند: x86, mips, alpha, motorla, vax .

پایداری: شرکت های بسیاری سالیانه ملیون ها دلار به خاطر بروز اشالاتی در سرورهایشان ضرر می کنند. ولی در مقابل ماشین های لینوکس بسیار پایدار هستند و اغلب برای ماه ها یا سال ها به کارشان ادامه می دهند،‌بدون آن که برایشان مشکلی پیش بیاید.

امنیت: به طور کلی ویروس به آن مفهومی که در سیستم های عامل ویندوزی متداول است، در محیط های یونکسی و لینوکسی وجود ندارد. علت این امر، امنیت بالای فایل سیستم لینوکس و یونیکس است. ابزارهای متعددی برای پیدا کردن اشکالات احتمالی لینوکس وجود دارد. این ابزارها یافتن و  برطرف کردن اشکالات احتمالی را آسان می کنند.

هزینه پایین: اغلب نرم افزارهای لینوکس مجانی هستند و خود سیستم عامل هم قیمتی ندارد. نرم افزارهای مجانی شامی نرم افزارهای اداری، ابزارهای گرافیکی، ویرایشگرها و مرورگرهای وب هستند. در ضمن، ارتقاء لینوکس نیز هزینه های در پی نخواهد داشت.

قدرت سیستم عامل پانزده ابرکامپیوتر  از 100 ابرکامپیوتر موجود، از نوع لینوکس است. لینوکس از منابع سخت افزاری به طور کارایی بهره می برد و این امر سبب می شود تا سرعت و توانایی آن بالا برود.

مصارف رومیزی: مهمترین نقطه ضعف سیستم های عامل مبتنی بر یونیکس عدم وجود یک واسط گرافیک زیبا و راحت برای استفاده کاربران است. در حال حاضر، با سرمایه گذاری شرکت های مختلف و با ارائه windows manager های بسیار زیبا برای محیط x سیستم عامل لینوکس این مشکل تقریباً برطرف گردیده است. وجود ابزار start office ، که به طور کامل تمام امکانات ms-office را روی محیط لینوکس و به همان راحتی که در محیط ویندوز وجود دارد را فراهم می کند، باعث گردیده است تا سیستم عامل لینوکیس برای مصارف شخصی نیز مناسب گردد.

امکانات سیستم عامل linux :

سیستم عامل لینوکس تمام امکانات لازم به عنوان یک سیستم عامل client (سرویس گیرنده)، همچنین یک سیستم عامل server (سرویس دهنده) را دارا می باشد.

سیستم عامل چیست؟

سیستم عامل برنامه ای است که به عنوان رابط بین کاربر و سخت افزار عمل می کند. همچنین به عنوان یک تخصیص دهنده منابع از قبیل: زمان پردازش، فضای حفظه، فضای ذخیره سازی، دستگاه های ورودی-خروجی به شمار می رود. اهداف سیستم عامل:

سیستم عامل دو هدف عمده زیر را بر عهده دارد:

resource manager:

سیستم عامل مدیریت منابع را بر عهده دارد و هنچ کاری بدون همهنگی و نظارت سیستم عامل صورت نمی گیرد. برای مثال، اگر کاربر بخاهد کاری را در مورد سخت افزار انجام دهد،‌این کار باید از طریق سیستم عامل صورت گیرد.

extended machine:

سیستم عامل به عنوان یک دستگاه توسعه یافته عمل می کند. به عبارت دیگر  سیستم عامل کارهای کوچک و جزئی و با پیچیدگی بالا و همچنین کارهایی را که کابر علاقه مند به انجام آن ها نمی باشد را انجام می دهد.

تاریخچه سیستم عامل

کامپیوترهای نسل اول:

کامپیوترهای نسل اول از لامپ خلأ استفاده می کردند و برای نوشتن برنامه ها همه کارها باید بوسط کاربر انجام می گرفت. در واقع ، روی این کامپیوترها سیستم عامل وجود نداشت، زیرا سیستم عامل خود نیز به عنوان یک برنامه باید نخست در حافظه بار می شد و سپس برنامه های کاربردی مورد اجرا و بررسی قرار می گرفت.

کامپیوترهای نسل دوم:

در کامپیوترهای نسل دوم استفاده از ترانزیستور متداول گردید. در این کامپیوترها تنها یک برنامه وارد حافظه شده و اجرا می گردید. لذا در هنگام اجرای برنامه، کامپیوتر نمی توانست توسط برنامه دیگری مورد استفاده قرار گیرد. یعنی برای انجام هر کاری بقیه برنامه ها باید در سیستم باقی می ماندند.

کامپیوترهای نسل سوم:

سخت افزار این نسل از کامپیوترها به icها مجهز گردیدند و به کامپیوترها امکان multiprograming افزوده شد. یعنی این کامپیوترها می توانستند به صورت همزمان چند برنامه را در پردازشگر اجرا کنند. همچنین، در این نسل از کامپیوترها مفهوم time sharing به وجود آمد و مورد بهره برداری قرار گرفت.

کامپیوترهای نسل چهارم:

در این نسل از کامپیوترها قابلیت توانایی کار با چندین پردازنده افزوده گردید. بدین معنی که می توان برنامه های مختلف را روی پردازنده های متفاوت در سیستم اجرا نمود و چون در این نسل امکان multi programing نیز وجود داشت، در بعضی موارد قابلیت پردازش موازی امکان پذیر بود.

یعنی یک برنامه را به چند قسمت تقسیم کرده و هر قسمت آن توسط یک پردازشگر مورد پردازش قرار گیرد.

چند تعریف :

Shell :

Shell یکی از لایه های سیستمهای عامل مبتنی بر یونیکس است. در واقع ، Shell  در این سیستم عاملها مفسر فرمان به شمار می رود.

در اینجا شل های معروفی را که سیستم عامل Red Hat Linux  در اختیار کاربران قرار می دهد را در جدول زیر فهرست شده است.

Kernel  :

Kernell قسمتی است که به منابع سخت افزاری دسترسی دارد. درخواست کاربر ابتدا وارد Sell  می شود. Sell برنامه ای است که Buffer صفحه کلید را جهت داده های مختلفی که کاربر وارد کرده است جستجو می کند و پس از جستجوی این Buffer توسط Sell محتوای آن برای سیستم عامل تفسیر می شود و در صورت معتبر بودن درخواست مورد نظر، به Kernel  فرمان می دهد تا رویه مورد نظر اجرا گردد و بدین ترتیب سرویس لازم در اختیار کاربر قرار گیرد و در صورت عدم اعتبار درخواست کاربر توسط Sell ، پیغام خطایی جهت اطلاع به کاربر روی صفحه نمایشگر ظاهر می گردد.

از مزایای سیستمهای عامل مبتنی بر یونیکس این است که به یک مفسر فرمان وابسته نیستند. اینگونه سیستم عاملها Sell های مختلفی را پشتیبانی می کنند.

Schedulder :

Schedulder یکی از بخشهای مهم سیستم عامل چند کاربره (Multi User ) می باشد . در واقع Schedulder برنامه‌ای است که امکان استفاده تعداد زیادی کاربر را بصورت همزمان از سیستم فراهم می‌سازد. در اینگونه سیستمها، کاربران تصور می‌کنند که همگی بصورت همزمان و در یک لحظه از کامپیوتر استفاده می کنند، امّا در واقع در هر لحظه فقط یک کاربر از سیستم استفاده می کند.

چند تعریف:

فایل سیستم:

هر دیسک فیزیکی متصل به سیستم در سیستم عامل لینوکس باید فایل سیستم مربوط به خود را داشته باشد. به عنوان مثال در هنگام نصب سیستم عامل لینوکس حداقل دو فایل سیستم یکی با نام Linux swap و دیگری Linux Native روی سیستم ایجاد می گردند. در سیستم عامل لینوکس اطلاعات مربوط به هر فایل سیستم از قبیل لیست بلوک‌های دیسک، جدول آدرس محل استقرار فایل‌ها و اطلاعات دیگر مربوط به آن دیسک بطور مجزای ذخیره و نگهداری  می شوند.

Boot Block :

این Block بخشی از فایل سیستم می باشد که برای ذخیره سازی برنامه مربوط به راه اندازی سیستم مورد استفاده قرار می گیرند.

Data Block  :

این بخش شامل اطلاعات بلوک های آزاد سیستم می‌باشد که می‌توانند اطلاعات و داده های سیستم عامل لینوکس را در بر گیرند.

جدول I-node :

جدول I- naode اطلاعاتی در ارتباط با فایلهایی که در فایل سیستم لینوکس ایجاد می گردند را شامل می شود. این اطلاعات از قبیل :

1-  useri-d  و group-id مربوط به کاربران سیستم عامل.

2-   زمان ایجاد یک فایل، آخرین زمان استفاده از یک فایل و اعمال تغییرات روی آن.

3-   تعداد الحاقات (Link) یک فایل.

4-  تعیین نوع فایل معمولی، دایرکتوری و فایل های ویژه.

5-  تعداد بایت‌های فایل.

6-  حفاظت از حقوق دسترسی (خواندن، نوشتن و اجرا کردن).

سیستم عامل Red hat linux  در مقایسه با سیستم عامل های مبتنی بر یونیکس و سایر شرکت‌های توزیع کننده این سیستم عامل، فایل‌ها را بصورت مناسبی روی سیستم سازماندهی می کند که این امر بدلیل آنستکه سیستم عامل Red hat linux  از فایل سیستم استانداردی موسوم به FSSTND استفاده می کند.

Super Block :

این Block شامل اطلاعاتی است که بر کل فایل سیستم دیسک نظارت می‌کند. این Block شامل اطلاعات زیر می باشد:

1-              اندازه فضایی که فایل سیستم روی دیسک اشغال کرده است.

2-              نوع فایل سیستم.

3-              تعداد block های خالی روی data block.

4-              شماره بلوک های آزاد روی دیسک.

5-              اندازه بخش i-node:

6-              آخرین زمان اعمل تغییرات روی super block.

فهرست راهنمای /bin:

تمامی فایل های موجود در این فهرست قابل اجرا می باشند، همچنین فایل ها درون این فهرست، دستورات اصلی سیستم عامل را تشکیل می دهند.

فهرست راهنمای /sbin:

در این فهرست راهنما اغلب برنامه های مربوط به سیستم، همچنین برنامه های اساسی و بنیادی برای نگهداری سیستم عامل قرار می گیرند.

برخی از این برنامه ها عبارتند از:

fsck – fdisk – mkfs – shut down – lilo – init

فهرست راهنمای /etc:

اغلب دستورات جهت مدیریت سیستم در این فهرست راهنما قرار می گیرند.

بعضی از فایل ها و برنامه های مهم دراین فهرست عبارتند از:

passwd – shadow – fstab – hosts – inittab – motd – prsfile – shells – services – lilo.conf – rc.d.

نصب قدم به قدم

نسخه های متعددی از سیستم هامل لینوکس در بازار موجود می باشد که این امر به علت open source code بودن و رایگان بودن سیستم عامل لینوکس می باشد. به همین دلیل شرکت های بسیاری اقدام به فروش و عرضه این سیستم عامل به بازار انفورماتیک جهان کرده اند که از جمله این شرکت ها می توان به شرکت های زیر اشاره نمود:

red hat, caldera, corel, debian, mandarke, infomagic.

سیستم عامل red hat linux یکی از معروفترین گونه های این سیستم عامل می باشد.

نصب سیستم عامل red hat linux 7:

سازگاری با سخت افزار:

سیستم عامل red hat linux 7 با اغلب سخت افزارهای موجود در بازار سازگار است و لی به هر دلیل امکان دارد که با برخی از قطعات سخت افزاری سیستم سازگاری نداشته باشد. بنابراین می توانید برای دریافت اطلاعات بیشتر در این ارتباط به سایت اینترنتی زیر مراجعه کنید:

htt://www.redhat.com/hardware

نصب دوگانه (dual boot):

هنگامی که می خواهید سیستم عامل لینوکس را روی سیستم نصب نمایید ممکن است دو حالت وجود داشته باشد: حالت اول این که در زمان نصب سیستم عامل red hat linux از سیستم عامل های دیگری نظیر: windows 98, windows nt یا windows 2000 و . . . استفاده می کنید.

حالت دوم این که می خواهید فقط سیستم عامل لینوکس را روی سیستم داشته باشید و هیچ سیستم عامل دیگری روی سیستم ندارید. با اطمینان باید گفت که در هر یک از دو حالت مطرح شده کاربر می تواند به راحتی سیستم عامل لینوکس را روی سیستم نصب نمایید زیرا سیستم عامل لینوکس هنچ گونه تضادی با سایر سیستم عامل های نصب شده روی سیستم ندارد و به راحتی با سایر سیستم عامل های دیگر کار می کند.

بنابراین در صورتی که بخواهید سیستم عامل لینوکس را همزمان با سایر سیستم عامل های نصب شده روی سیستم نصب نمایید. نیاز به حالت نصب دوگانه یا dual boot خواهید داشت. برای این منظور سیستم عامل لینوکس نرم افزاری تحت عنوان lilo (سرواژهlinux loader) را روی سیستم نصب می نماید.

لازم به ذکر است که نرم افزار lilo فقط مختص ماشین های سازگار با intel است و برای سایر ماشین ها ، نرم افزارهای دیگری مانند: silo, milo را در اختیار کاربران قرار می دهد.

نرم افزار lilo در هنگام نصب سیستم عامل red aht linux به طور خودکار روی master boot record نصب می شود، اما نرم افزار lilo پیش از قرارا گرفتن روی master boot record از آن یک کپی تهیه می کند. بنابراین پس از نصب سیستم عامل لینوکس و نرم افزار lilo ، در هنگام راه اندازی سیستم ابتدا نرم افزار lilo فعال می گردد و طی پیامی که به صورت زیر روی صفحه نمایشگر ظاهر می گردد، می توانید سیستم عاملی را که می خواهید روی سیستم boot و راه اندازی گردد را انتخاب نمایید.

lilo boot:

با ظاهر شدن این اعلان روی صفحه نمایشگر ، در صورتی که بخواهید لینوکس به عنوان سیستم عامل راهاندازی گردد، کافی است تا دکمه enter را فشار دهید و در صورتی که می خواهید سایر سیستم های عامل نصب شده روی سیستم شمار boot گردند، کافی است تا کلمه dos (یا واژه دیگری را که در هنگام پیکربندی نرم افزار lilo تعیین می نمایید را ووارد نمایید) را در مقابل اعلان فوق وارد کنید و سپس کلید enter را فشار دهید. در این مرحله منویی از سیستم های عامل نصب شده روی سیستم ظاهر می گردد. و می توانید با انتخاب هر یک از آنها سیستم را راه اندازی نمایید.

انتخاب روش های نصب سیستم عامل red hat linux 7:

برای نصب سیستم عامل red hat linux 7 می توانید یکی از روش های زیر را انتخاب کنید:

1- به علت آن که cd-rom حاوی نرم افزار سیستم عامل red hat linux دارای قابلیت bootable می باشد، می توانید با تغییر دادن گزینه boot sequence در setupسیستم ، عملیات نصب را به طور مستقیم از روی cd-rom و در هنگام راه اندازی سیستم انجام دهید.

همانطوری که بیان گردید برای این منظور باید وارد صفحه مربوط به Set up  سیستم شوید و در زمان تغییر Boot sequence  اطمینان حاصل کنید که cd- rom  جز انتخاب اول آن باشد.

توجه : در صورتی که از سیستمی استفاده می کنید که Bios  آن قابلیت Boot  شدن از طریق cd- rom را داراست انتخاب روش برای نصب سیستم عامل Red hat linux آسانترین روش نصب به شمار می رود. اما اگر به هر دلیل نمی خواهید که برنامه نصب سیستم عامل Red hat linux را بصورت مستقیم از روی cd-rom در هنگام Boot شدن سیستم دنبال کنید می توانید با ایجاد یک فلاپی sturtup  عملیات نصب سیستم عامل را آغاز نمایید. برای این منظور پس از ایجاد کردن فلاپی sturtup . آن را درون درایو مربوطه قرار داده و سیستم را از روی آن بوت نمایید.

در این مرحله پس از بوت شدن سیستم. فرایند نصب سیستم عامل Red hat linux7.0 با ظاهر شدن اعلان بوت آغاز می گردد.

در صورتی که فلاپی sturtup سیستم عامل Red hat linux7.0 را ایجاد کرده اید, می توانید هر یک از روشهای زیر را نیز برای نصب سیستم عامل انتخاب کنید.

توجه : در صورتی که بوسیله فلاپی sturtup  فرایند نصب سیستم عامل را آغاز کرده باشید می باید در طی فرایند نصب جهت کپی کردن فایلهای نرم افزار سیستم عامل Red hat linux روی سیستم از  cd-rom حاوی نرم افزار سیستم عامل لینوکس استفاده کنید.

2 – نصب از روی Hard disk :

اگر فایل های نرم افزار سیستم عامل Red hat linux را روی دیسک سخت کپی کرده اید می توانید از این روش نصب استفاده کنید.

3 – نصب از طریق ftp server :

می توانید نصب سیستم عامل Red hat linux را از روی یک  ftp server انجام دهید.

ایجاد کردن فلاپی startup :

می توانید فلاپی startup  سیستم عامل Red hat linux را در سیستم عامل های مختلف ایجاد کنید.

ایجاد فلاپی startup تحت ms-dos :

در cd-rom حاوی نرم افزار سیستم عامل Red hat linux یک دایرکتوری تحت عنوان dosutils وجود دارد. برای ایجاد فلاپی startup تحت ms-dos کافی است تا برنامه Rawrite  موجود در این دایرکتوری اجرا نمایید:

برای این کار می توانید بصورت زیر عمل کنید:

cd\dosutils\rawrite.exe←

که پس از اجرای این برنامه پیام زیر ظاهر می گردد:

enter disk image source filename:

در این مرحله می باید مسیر فایل (disk image) boot.img را, که در دایرکتوری images از cd-rom حاوی نرم افزار سیستم عامل red hat linux وجود دارد, در مقابل پیام فوق دارد کرده و سپس کلید enter را فشار دهیم.

برای مثال:

enter disk image source: e:\images\boot.img.

پس از انجام این مرحله برنامه rawrite پیام زیر را روی صفحه نمایشگر ظاهر می کند.

enter target diskette drive

در ماین مرحله کافی است نام درایو مربوطه (a:) را تعیین کرده ویک فلاپی فرمت شده را داخل درایو قرار داده و دوباره کلید enter را فشار دهید.

پس از انجام این مرحله فلاپی startup سیستم عامل red hat linux ایجاد می گردد. تذکر: یک برچسب با عنوان مناسب روی فلاپی startup ایجاد شده سیستم عامل red hat linux قرار داده و آن را در جای مطمئن قرار دهید.

ایجاد کردن فلاپی startup سیستم عامل unix یا linux:

برای این منظور می توانید از فرمان dd به صورت زیر در هر یک از سیستم عامل های یونیکس یا لینوکس استفاده کنید.

dd if=boot.img of= /dev/fd0 bs

تذکر: برای استفاده از محتویات cd-rom در هر یک از سیستم های عامل یونیکس یا لینوکس ابتدا باید دستگاه مورد نظر را روی سیتم mount کنید (در این ارتباط در فصل های بعدی توضیحات بیشتری ترائه خواهد شد) برای مثال می توان به صورت زیر عمل کرد:

# mount /dev/cdrom

و سپس فرمان dd را اجرا کنید.

توجه: به منظور راحتی بیشتر کاربران در طی نصب این سیستم عامل لینوکس, در هر یک از بخش های مختلف فرآیند نصب که در ادامه این فصل مورد بررسی قرار می گیدند, در فریم سمت چپ هر بخش راهنمایی در ارتباط با آن مرحله وجود دارد. بنابراین کاربران می توانند با مطالعه این راهنما اطلاعات بیشتر و دقیقتری پیرامون هر مرحله و پارمتر های آن به دست آورند.

با فشار دادن دکمه فرمان hide help که در پایین فریم مربوط به online help قرار دارد می توانید راهنمای مورد نظر را به صورت گسترده بر روی تمام صفحه نمایشگر سیستم مطالعه نمایید و برای بازگشت به حالت قبل می توانید روی دکمه فرمان show help کلیک نمایید.

تعیین محل فایل های نصب سیستم عامل

در هنگام نصب سیستم عامل لینوکس فایل های مورد نیاز جهت نصب این نرم افزار می تواند روی یکی از دستگاه های زیر قرار داشته باشد:

1- local cd-rom

2- hard drive

3- ftp server

4- nfs server

5- samba server

ما در این فصل نصب از طریق cd-rom را مورد بررسی قرار می دهیم و همانطوریکه در بخش قبل بیان گردید سریع ترین و راحت ترین روش نصب سیستم عامل لینوکس نصب از طریق local cd-rom می باشد. به شما نیز توصیه می کنیم تا این روش نصب را انتخاب نمایید.

مراحل نصب سیستم عامل red hat linux 7.0 :

پس از انتخاب روش نصب سیستم عامل red hat linux , برنامه نصب یک صفحه به نمایش در می آورد. در این صفحه ضمن خوش آمد گویی, اعلان boot: را در پائین صفحه مشخص می کند.

welcome to red hat linux!

- - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - -

boot:

در این صفحه, برنامه نصب از شما می خواهد تا نوع روش نصب را انتخاب نمائید. نصب سیستم عامل red hat linux در حالت گرافیکی با فشار دادن کلید enter آغاز می گردد و با وارد کردن کلمه text در مقابل اعلان: boot نصب در حالت متنی (text mode) شروع می شود.

تفاوت این دو حالت در این است که نصب در حالت گرافیک به علت وجود واسطه های گرافیکی آسانتر است, اما پس از طی فرایند نصب به صورت کامل هنچ تفاوتی بین سیستم عامل لینوکس نصب شده در هر یک از دو حالتوجود نخواهد داشت.

صفحه انتخاب زبان (language selction):

در این مرحله برنامه نصب صفحه انتخاب زبان را نمایش می دهد. انتخاب پیش فرض زبان انگلیسی می باشد ولی شما می توانید هر یک از زبان های فهرست شده در لیست را انتخاب نمایید.

بخشی از انتخاب هایی کهدر اختیارتان قرار می گیرد به صورت زیر می باشد:

czech

danish

english

german

hungarian

italian

russian

………

برای انتخاب زبان دلخواه می توانید توسط کلید های جهت نما گزینه مورد نظر را انتخاب کرده و سپس روی دکمه فرمان next کلیک نمایید.

تذکر: شما در هر مرحله از برنامه نصب می توانید با کلیک کردن روی دکمه فرمان back به مرحله قبلی از برنامه نصب بروید و در صورت نیاز تغییراتی را در مرحله مورد نظر انجام دهید.

پیکر بندی صفحه کلید (keyboard configuration):

در این مرحله شما می باید تنظیمات مربوط به صفحه کلید سیستم را مشخص نمایید این مرحله از برنامه نصب دارای سه بخش می باشد که عبارتند از:

1- model

2- layout

3- dead keys

model:

در این بخش مدل های مختلف صفحه کلید ها فهرست شده است. برنامه نصب به صورت خودکار نوع صقحه کلید سیستم شما را تشخیص می دهد ولی شما می تواند در صورت عدم تطبیق گزینه و مدل انتخاب شده با صفحه کلید سیستم , در فهرست ارائه شده مدل مناسب را انتخاب نمایید.

layout:

در این بخش آرایش مربوط به صفحه کلید تعیین می شود. انتخاب پیش فرض در این بخش u.s english می باشد ولی شما می توانید بر حسب مورد هر یک از انتخاب های موجود در این بخش را انتخاب نمایید.

برای مثال بعضی از این انتخاب ها به صورت زیر می باشند:

u.s english

u.s english w/dead keys

u.s english w/iso 9995-3

united kingdom

dead keys:

dea keys به کلید های مرده در صفحه کلید اطلاق می شود. به عبارت دیگر در صفحه کلید به کلیدهای کمکی و کلیدهیی که به تنهایی کاری را انجام نمی دهند و در هنگام استفاده به صورت ترکیبی عملی را انجام می دهند (مانند کلیدهای alt, shift) dead keys اطلاق می شوند.

در بخش dead keys مربوط به پیکربندی صفحه کلید می توان تعیین نمود که این کلیدها بر روی صفحه کلید فعال یا غیر فعال باشند. انتخاب پیش فرض enable dead keys می باشد ولی شما می توانید در صورت نیاز به غیر فعال کردن این کلیدها گزینه disable dead keys را انتخاب نمایید.

در بخش test your selection here شما می توانید به منظور آزمایش تنظیمات صورت گرفته در ارتباط با پیکربندی صفحه کلید کاراکترهایی را وارد نمایید و صحت تنظیمات را آزمایش نمایید.

پس از تکمیل تنظیمات پیکربندی صفحه کلید برای ورود به مرحله تعد روی دکمه فرمان next کلیک کنید.

پیکربندی ماوس (mouse configuration):

در این مرحله تنظیمات مربوط به پیکربندی ماوس سیستم صورت گیرد. این مرحله نیز دارای دو بخش می باشد. در بخش نخست مدل و نوع ماوس سیستم پیکربندی و تنظیم می گردد و در بخش دوم device و port مناسب به ماوس تخصیص داده می شود.

توجه: در هر مرحله برنامه نصب ف صورت خودکار به شناسایی ابزارها و دستگاه های سخت افزاری سیستم می پردازد و به صورت پیش فرض تنظیماتی را برای پیکربندی آن ها در نظر می گیرد. در چنین وضعیتی شما می توانید در صورت تطبیق تنظیمات صورت گرفته شده توسز برنامه نصب مقدار پیش فرض را پذیرفته و با کلیک روی دکمه Next مر حله بعدی از برنامه نصب بروید و در صورت عدم هماهنگی و تطبیق تنظیمات پیش فرض در هر مرحله, می توانید تنظیمات مربوط به پیکربندی سیستم را خودتان انجام دهید.

در بخش مربوط به تعیین توع مدل ماوس سیستم می توانید از فهرست ارائه شده توسط برنامه نصب, مدل سازگار با ماوس سیستم را انتخاب نمایید.

تذکر: در بخش مربوط به تنظیم کردن نوع و مدل ماوس سیستم می توانید با کلیک کردن روی علامت + در کنار مدل مورد نظر انتخاب مناسب را در آن گزینش نمایید، در این حالت + به علامت – تبدیل خواهد شد.                                                      …

-generic

- 2button mouse (ps/2)

- 2button mouse (csb)

- 2button mouse (serial)

- 3button mouse (ps/2)

- 3button mouse (us/2)

- 3button mouse (usb)

- 3button mouse (serial)

- 2button mouse (ps/2)

+genius

 در بخش دوم نام پورت و دستگاه متناظر به ماوس سیستم تعیین می شود این انتخاب ها می تواند به صورت زیر باشند:

port                       device

ttys0                    /dev/ttys0 (com1 under dos)

ttys1                    /dev/ttys1 (com2 under dos)

ttys2                    /dev/ttys2 (com3 under dos)

ttys3                    /dev/ttys3 (com4 under dos)

پس از انجام هر یک از این تنظیمات با کلیک روی رکمه فرمان next به مرحله بعدی از برنامه نصب بروید.

برنامه system installer:

در این مرحله روی دکمه فرمان next کلیک کرده و به مرحله بعدی بروید.

انتخاب نوع نصب (install type):

در این مرحله می توان بر حسب مورد یکی از حالت های زیر را برای سیستم عامل لینوکس انتخاب نمود.

1- work station

2- server system

3- custom system

4- upgrade

حالت work station:

این حالت برای مواردی مورد استفاده قرار می گیرد که نمی خواهید از سیستم عامل لینوکس به عنوان سرویس دهنده (server) استفاده کنید.

حالت server system:

با انتخاب این گزینه سیستم عامل لینوکس به عنوان یک سیستم عامل سرویس دهنده (server) نصب می شود. در واقع، با انتخاب این گزینه، مؤلفه های بیشتری نسبت به حالت work station روی سیستم نصب می گردد. برای مثال سرویس هایی از قبیل:

ftp server

mail server

apache web server

…

تذکر: انتخاب گزینه system server برای سیستم عامل لینوکس باعث می گردد تا فضای بیشتری از دیسک سخت اشغال گردد.

حالت custom system:

توصیه می شود این گزینه را برای نصب سیستم عامل red hat linux 7.0 انتخاب کنید، زیرا در این صورت در هنگام نصب، در زمینه انتخاب مؤلفه ها و نیز تنظیمات سخت افزاری و غیره اختیار بیشتری دارید. تذکر: مدت زمانی که برای نصب سیستم عامل red hat linux 7.0 روی سیستم سپری می گردد، بستگی به سرعت cd-rom، پردازشگر دستگاه و انتخاب نوع نصب سیستم عامل دارد ولی به طور متوسط بین 10 تا 30 دقیقه زمان لازم است تا سیستم عامل red hat linux 7.0 روی سیستم نصب گردد.

تذکر: انتخاب روش نصب به صورت custom system برای افراد مبتدی توصیه نمی شود. در اینجا به دلیل بررسی دقیق و کامل مراحل نصب، روش نصب به صورت custom system انتخاب شده است.

صفحه مربوط به انتخاب ابزار جهت پارتیشن بندی فضای دیسک سخت (manual partitioning):

پس از انتخاب گزینه custom system در صفحه install type و کلیک روی دکمه فرمان next ، جهت انتخاب ابزاری برای پارتیشن بندی فضای دیسک سخت دو انتخاب به صورت زیر در اختیارتان قرار می گیرد:

1- manual partition with disk druid

2- manual partition with fdisk [expert only]

استفاده از هر یک از این دو ابزار fdisk, disk druid برای پارتیشن بندی فضای دیسک سخت مناسب است ، ولی استفاده از روش disk druid به دلیل گرافیکی بودن محیط آسانتر است ولی استفاده از روش fdisk ورود به محیط متن text mode می باشد، همچنین استفاده از فرامین آن نیازمند تربه و مهارت بیشتری می باشد.

استفاده از روش disk druid:

جهت انتخاب این روش برای پارتیشن بندی فضای دیسک سخت می باید گزینهmanually partition with disk druid را انتخاب کرده و سپس روی دکمه فرمان next کلیک نمایید. در این مرحله فهرستی از پارتیشن های موجود به خمراه اندازه ، نوع و فضای هر یک از آنها ، مقدار فضای کل دیسک سخت (در صورت داشتن چند دیسک سخت روی سیستم اطلاعات مربوط به تمامی آن ها فهرست می شود) و فضای خالی و پارتیشن نشده از دیسک سخت نمایش داده می شود.

تذکر : بستگی به انتخاب نوع نصب سیستم عامل لینوکیس work station یا server مقدار فضایی که باید به دیسک سخت نسبت دهید،‌ متفاوت می باشد.

تذکر: حداقل مفدار فضای لازم برای نصب سیستم عامل red aht linux به طور تقریبی به صورت زیر است.

1- work station     700 mb

2- server system     1.7 mb

3- custom system     1.7 mb

همانطوریکه بیان شد این مقادیر هگی حداقل فضای لازم هستند، اما شما می توانید در صورت در اختیار داشتن فضای خالی بیشتر روی دیسک سخت، فضای بیشتری را به این امر تخصیص دهید.

ابزار disk druid اطلاعات لازم از فضای دیسک سخت را در اختیار شما قرار می دهد. حال اگر فضای خالی به اندازه مورد نظر روی دیسک سخت وجود دارد ،‌می توان به اضافه کردن پارتیشن های سیستم عامل لینوکس روی دیسک سخت اقدام نمود و در صورتی که به اندازه کافی فضا روی دیسک سخت وجود ندارد باید مقداری از پارتیشن های موجود روی دیسک سخت را حذف کرده تا فضای لازم جهت پارتیشن بندی در اختیارتان قرار گیرد.

محیط disk druid:

محیط ابزرا disk druid از سه بخش زیر تشکیل شده است:

1-             تقسیم بندی و پارتیشن های جاری دیسک سخت را نمایش می دهد          (current disk partition).

2-                          خلاصه ای از وضعیت دیسک سخت را نمایش می دهد. (disk summaries).

3-                          دکمه های فرمان جهت کار در محیط disk druid (command buttons).

بخش current disk partition:

در این بخش هر خط دارای 5 فیلد می باشد که عبارتند از:

1- Mount point

2- device

3- requested

4- actual

5- type

انواع type هایی که برای هر پارتیشن می توانید انتخاب کنید عبارتند از:

1- linux swap

2- linux native

3- linux raid

4- dos 16-bit<32m

5- dos 16-bit>=32m

بخش drive summaries:

در این بخش خلاصه ای از وضعیت دیسک سخت (در صورت داشتن، چند دیسک سخت روی سیستم،‌ خلاصشه ای از وضعیت هر یک را گزارش می دهد) موجود روی سیستم را نمایش می دهد جهت نمایش وضعیت هر یک از این دیسک های سخت روی سیستم در هر خط 6 فیلد را به صورت زیر پر می کند.

1- drive

2- geom (c/h/s)

3- total (m)

4- free (m)

5- used (m)

6- used(%)

1-             دیسک های سخت متصل به سیستم را نمایش می دهد. برای مثال در صورت داشتن یک دیسک سخت روی سیستم ،‌آن را با had و دیسک سخت دوم متصل به سیستم را hdb (در صورت وجود) و به همین ترتیب نمایش می دهد.

2-             Geom: این فیلد بیانگر وضعیت هندسی دیسک سخت است. در این فیلد تعداد سیلندر ، تعداد head و sector های دیسک سخت نشان داده می شود.

3-                          Total (m): مقدار ظرفیت کل دیسک سخت را نمایش می دهد. (بر حسب مگابایت).

4-                          Free (m): مقدار فضای خالی از دیسک سخت را نمایش می دهد (بر حسب مگابایت).

5-             Used (m): معین می کند تا چه حجمی از فضای دیسک سخت پارتیشن بندی شده است. (بر حسب مگابایت)

6-                          Used (%): مقدار فضای استفاده شده از دیسک سخت را بر حسب درصد نمایش می دهد.

بخش دکمه های فرمان:

دکمه های فرمان که در این بخش می توانید از آن ها استفاده کنید:

1- add

2- delete

3- ok

4- back

چگونگی اضافه کردن یک پارتیشن جدید:

برای اضافه کردن یک پارتیشن جدید به کمک ابزار disk druid ابتدا روی دکمه فرمان add کلیک نمایید. پس از آن جعبه گفتگویی شامل فیلد های زیر و دکمه های فرمان ok و cancel ظاهر می گردد.

1- mount point

2- size

3- used remaining space?

4- partition type

5- allawable drives

و دکمه های فرمان ok  و cancel.

1- mount point:

در این فیلد می باید mount point مربوط به پارتیشن را مشخص نمایید.

تذکر: دقت نمایید که شما باید حداقل دو فایل سیستم ، یکی از نوع linux native و دیگری از نوع linux swap، روی سیستم ایجاد نمایید.

تذکر: mount point که برای پارتیشن از نوع linux native انتخاب می کنید،‌باید کاراکتر / باشد.

تذکر: توصیه می شود علاوه بر دو فایل سیستم linux native, linux swap، چهار فایل سیستم دیگر روی دیسک سخت ایجاد نمایید. این فایل سیستم ها عبارتند از:

/usr,/var,/home,/usr/local

(در صورت نیاز به توضیحات بیشتر در ازرتباط با فیل سیستم ها می توانید به فصل قبل مراجعه نمایید).

توجه: برای فایل سیستم از نوع linux swap نباید mount point انتخاب نمایید. همچنین توصیه می شود در صورت در اختیار داشتن فضای لازم روی دیسک سخت ، فضایی به اندازه 133mb را به پارتیشن از نوع linux swap تخصیص دهید.

2- اندازه پارتیشن (size):

در این فیلد می باید اندازه مورد نظر از فضای دیسک سخت را برای پارتیشنی که می خواهید ایجاد نمایید را بر حسب مگابایت تعیین نمایید.

3- نوع پارتیشن (partition type):

برای تعیین نوع پارتیشنی که می خواهید ایجاد نمایید می باید روی آیکون کنار عبارت partition type کلیک نمایید. پس از آن فهرستی از انواع مختلف پارتیشن ها در اختیارتان قرار می گیرد که عبارتند از:

1- linux swap

2- linux native

3- linux raid

4- dos 16-bit<32m

5- dos 16-bit>=32m

4- allowable drive:

این قسمت فهرستی از دیسک های سخت موجود روی سیستم را نمایش می دهد و در این قسمت شما می باید دیسک سختی را که می خواهیدپارتیشن مربوطه روی آن ایجاد گردد را انتخاب نمایید.

5- used remaining space?:

در صورتیکه بخواهید از مقدار فضای باقیمانده دیسک سخت به عنوان مقدار فضای یک پارتیشن استفاده نمایید روی آیکون کنار آن کلیک نمایید.

پس از تکمیل اطلاعات فوق و سپس کلیک روی دکمه فرمان ok پارتیشن مورد نظر ایجاد ی گردد و در صورت انصراف یا نادیده گرفتن اطلاعات وارد شده روی دکمه فرمان cancel  کلیک نمایید.

دکمه فرمان edit:

از این دکمه فرمان می توانید در صورت نیاز به ویرایش و اصلاح یک پارتیشن ایجاد شده استفاده نمایید.

دکمه فرمان delete:

در صورتیکه بخواهید پارتیشن ایجاد شده روی دیسک سخت را حذف کنید، می توانید از این دکمه فرمان استفاد کنید.

ثبت تغییرات و ورود به مرحله بعد:

در صورتیکه بخواهید همه تغییرات اعمال شده روی سیستم را ثبت و ذخیره نمایید، روی دکمه فرمان next کلیک کرده و به مدحله بعدی از برنامه نصب بروید.

استفاده از ابزرا fdisk:

همانطوریکه قبلاً نیز ذکر گردید می توان از دستور fdisk برای پارتیشن بندی فضای دیسک سخت استفاد نمود.

جهت استفاده از ابزار fdisk در صفحه مربوط به manual partitioning گزینه manually partition with fdisk را انتخاب کرده و سپس روی دکمه فرمان next کلیک نمایید . در صفحه مربوط به fdisk می باید ابتدا دیسک سخت متصل به سیستم را انتخاب کرده و سپس روی دکمه فرمان next کلیک نمایید.

در اینجا برای آشنایی با پارامترها و نحوه کار با دستور fdisk به ذکر پارامترهای این دستور می پردازیم:

Fdisk options:

M: فهرستی از پارامترهای قابل استفاده به همراه دستور fdisk را در اختیارتان قرار می دهد.

P: فهرستی ااز پارتیشن بندی های موجود روی دیسک سخت را ارائه می دهد.

O: ایجاد کردن پارتیشن جدید روی دیسک سخت.

T: برای تعیین و اغییر دادن نوع پارتیشن.

L: فهرستی از پارتیشن های مختلف روی دیسک سخت به همراه id number های آن ها ارائه می دهد.

 W: برای ذخیره کردن همه تغییرات اعمال شده و خارج شدن از دستور fdisk.

Q: خروج از برنامه fdisk و نادیده گرفتن تمامی تغییرات اعمال شده.

انتخاب پارتیشن ها جهت فرمت شدن (choose partitions format):

در این صفحه می باید پارتیشن های ایجاد شده را جهت فرمت انتخاب می نمایید، همچنین می توانید جهت بررسی bad block های احتمالی روی دیسک سخت گزینه check for bad blocks while formatting را انتخاب کنید. (انتخاب این گزینه اختیاری می باشد).

پیکربندی نرم افزار lilo:

این صفحه به پیکربندی نرم افزار lilo (linux loader) می پردازد (جهت به دست آوردن اطلاعات بیشتر به فصل هفتم مراجعه نمایید). همچنین در این صفحه می توانید به ایجاد کردن دیسک boot و نیز در صورت نصب نرم افزار lilo ، این نرم افزار روی کدام boot record نصب گردد بپردازید.

پیکربندی شبکه (network configuration):

در این صفحه می توانید در صورت داشتن کارت شبکه به پیکر بندی تنظیمات مربوط به کارت شبکه از قبیل پیکربندی سرویس dhcp ، آدرس های netmask, ip و آدرس network شبکه همچنین host name ، آدرس defaul gateway و غیره بپردازید (برای اطلاعات بیشتر در این ارتباط به فصل سیزدهم مراجعه نمایید).

صفحه انتخاب time zone:

در این صفحه می توانید ناحیه مورد نظر را انتخاب کنید. برای مثال نام کشور ایران را انتخاب نمایید و سپس روی دکمه فرمان next کلیک نمایید.

تعیین رمز عبور ریشه:

در این مرحله ،‌برنامه نصب از شما می خواهد تا رمز عبور برای کاربر root را وارد نمایید. کاربر root در سیستم عامل لینوکس، همانند سایر سیستم های عامل مبتنی بر یونیس، نقش مدیر سیستم را ایف می کند. همچنین در این صفحه می توانید کاربرانی را برای سیستم عامل لینوکس تعریف نمایید. این کار در قسمت account name موجود در این صفحه به کمک دکمه های فرمان new, delete, edit, add انجام می پذیرد.

در صورتیکه شما تنظیمات مربوط به رمز های شبکه را تعیین نکرده باشید می توانید از این صفحه صرف نظر نمایید و در صورت تنظیم کردن آن می باید هر یک از فیلدهای موجود در این صفحه را پر نمایید.

پیکر بندی محیط گرافیک x (x configuration):

در این صفحه ،‌برنامه نصب سوالاتی را در ارتباط با سازنده و مدل نمایشگر و بسامد های افقی و عمودی مربوط به نمایشگر سیستم مطرح می کند. این صفحه از سه بخش تشکیل شده است که عبارتند از:

1- Monitor configuration.

2- horizontal sync.

3- vertical sync.

 در بخش پیکربندی نمایشگر (monitor configuration) نام ،‌مدل و نوع نمایشگر متصل به سیستم را می باید تعیین نمایید. در این تخش فهرستی از انواع مختلق مدل های نمایشگر ارائه شده است. بخشی از مدل های موجود در این قسمت عبارتند از:

…

-                        acer

-                        acer 35c

-                        acer 54e

-                        acer 55es

-                        acer 55l

-                        acer 55c

-                        acer56i

همچنین در بخش مربوط به بسامد های عمودی و افقی می باید مقدار مناسب را وارد نمایید برای نمونه:

Horizontal sync                                 vertical sync

31-0-54-0                                       50.0-110.0

پس از تکمیل اطلاعات فوق روی دکمه فرمان next کلیک نمایید.

پیکربندی کارت گرافیک

در این صفحه تنظیمات مربوط به پیکربندی کارت گرافیک متصل به دستگاه از قبیل مقدار حافظه کارت گرافیک ،‌تنظیمات مربوط به وضوح و دقت کارت گرافیک و نیز انتخاب window manager پیش فرض سیستم عامل لینوکس انجام می پذیرد.

همانطوریکه قبلاً نیز بیان گردید برنامه نصب سیستم عامل لینوکس به صورت خودکار سعی در تشخیص نوع دستگاه سخت افزاری سیستم می کند (auto probing ولی در صورتی که انتخاب انجام شده مطابق با نوع و مدل دستگاه و ابزار مورد نظر نباشد شما قادر خواهید بود تا خودتان به پیکربندی آن اقدام نمایید.

در فثرستی که در این صفحه به نمایش در آمده است لیستی از انواع مدل های کارت گرافیک دیده می شود که شما می توانید مطابق با کارت گرافیک متصل به سیستم و نیز داشتن اطلاعات کافی در ازتباط با مشخصات کارت گرافیک سیستم ، در لیست مربوطه نوع و مدل سازگار با کارت گرافیک را انتخاب نمایید.

برای نمونه بعضی از انواع مدل های کارت گرافیک ارئه شده در لیست مربوطه به صورت زیر می باشد:

Agp 2d/3d v.in.agp-740d

Agx (generic)

Asus 3dexpiorex

Asus agp-v2740

Asus pci-av264ct

Asus pci-v264ct

Ati 3d pro turbo

Ati 3d pro turbo pc2tv

Ati 3d xpression

Ati 3d xpression+

همچنین شما در این صفحه می توانید در مقابل گزینه default desktop به انتخاب window manager پیش فرض سسیستم عامل لینوکس بپردازید. انتخاب هایی که برای این گزینه در اختیارتان قرار می گیرد عبارتند از:

1- gnome

2- kde

سیستم عامل لینوکس برای محیط گرافیک (محیطx) از یک سری window manager در این محیط استفاده می کند که هر یک از آنها ابزارهایی را جهت کار در محیط گرافیک برای کابران آماده می سازند.

از window manager های قوی و کارآمد این سیستم عامل می توان به به kde, gnome اشاره نمود که ابزار بسیار مفید و کارآمدی برای کار در محیط سیستم عامل لینوکس می باشند (برای توضیحات بیشتر در این ارتباط به فصل بعد مراجعه نمایید).

تذکر: شما می توانید در هر زمان که مایل باشید default desktop سیستم عامل لینوکس را تغییر دهید. بنابراین در صورت هر انتخابی در این صفحه قادر خواهید بود تا در صورت نیاز این مقدار پیش فرض را تغییر دهید.

از دیگر پارامترهایی که می توانید در ارتباط با پیکربندی کارت گرافیک انجام دهید انتخاب گزینه customize x configuration می باشد. با انتخاب این گزینه می توانید تنظیمات دیگری از کارت گرافیک را انج ام دهید. برای این منظور ابتدا گزینه customize x configuration را انتخاب کرده و سپس روی دکمه next کلیک نمایید این پارامترها عبارتند از:

8 bits per pixel	16 bits per Pixel	32 bits per pixel
640x480	640x480	640x480
800x600	800x600	800x600
1024x768	1024x768	1024x768
1125x864	1125x864
1228x1024

شما نیز می توانید با توجه به قابلیت های کارت گرافیک سیستم ، دقت و وضوح کارت گرافیک بر حسب مورد گزینه مورد نظر را انتخاب نمایید.

در صفحه مربوط به پیکر بندی کارت گرافیک در صورتی نخواهید اقدام به پیکر بندی کارت گرافیک نمایید می توانید گزینه skip x configuration را انتخاب نمایید. همچنین در صورتی که بخواهید ورود به سیستم عامل لینوکس در محیط گرافیک باشد (در هنگام راه اندازی سیستم) می توانید گزینه use graphical login در این صفحه را انتخاب نمایید.

پس تکمیل تمامی تنظیمات مربوط به کارت گرافیک روی دکمه next کلیک نمایید.

صفحه about installation:

در این صفحه با کلیک کردن روی دکمه فران next برنامه نصب سیستم عامل لینوکس ابتدا اقدام به فرمت کردن فایل سیستم های ایجاد شده از قبیل فایل سیستم های linux swap, linux native می کند و سپس به نصب مؤلفه ها و بسته های نرم افزاری انتخاب شده می پردازد.

ایجاد کردن فلاپی راه انداز سیستم عامل نوکس boot disk creation:

در این مرحله برنامه نصب از شما می خواهد تا یک فلاپی دیسک سالم را در داخل درایو مربوطه قرار دهید تا فایل های مربوط به راه اندازی سیستم عامل لینوکس را روی فلاپی کپی نماید.

تذکر : توصیه می شود تا حتماً اقدام به ایجاد فلاپی راه انداز سیستم عامل لینوکس نمایید زیرا در مواقعی که سیستم دچار اشکالاتی گردد و به صورت نرمال راه اندازی نمی شود می اوانید از این فلاپی راه انداز جهت boot کردن سیستم عامل لینوکس استفاده نمایید.

از قبیل مواقعی که می باید حتماً از این فلاپی استفاده نمایید همگامی است که نرم افزار lilo را روی سیستم نصب نکرده باشید، در این حالت برای راه اندازی سیستم عامل لینوکس باید از این فلاپی استفاده نمایید.

برای این منظور یک فلاپی درون درایو مربوطه قرار داده و سپس دکمه فرمان next کلیک نمایید.

در صورتی که به هر دلیل بخواهید از ایجاد فلاپی راه انداز سیستم عامل لینوکس صرف نظر کنید می توانید گزینه skip boot disk creation را انتخاب نمایید.

صفحه تبریک برنامه نصب (congratulation):

در این صفحه برنامه نصب ضمن تبریک ، پایان برنامه نصب را اعلام می می کند. در این مرحله با کلیک روی دکمه فرمان exit فرآیند نصب سیستم عامل لینوکس پایان می پذیرد و سیستم راه اندازی مجدد (reboot) می شود.

login

فرآیند ورود به سیستم عامل لینوکس را login می گویند. پیش از استفاده از سیستم عامل لینوکس شما باید دارای یک نام کاربری (user id)  ،همچنین یک رمز عبور (password) باشید. به دلیلی آن که سیستم عامل لینوکس یک سیستم عامل چند کاربره می باشد، فرآیند login کردن به این سیستم عامل به جهت این است که سیستم عامل مشخصات شخصی را که می خواهد وارد سیستم عامل شود و از منابع آن استفاده نماید را در این زمان بررسی می کند تا از دسترسی غیر مجاز جلوگیری نماید. همچنین سیستم عامل از این طریق بتواند محیط کاری مناسب و تعریف شده توسط مدیر سیستم (کاربر root) را برای کاربران انجاد نماید. بنابراین در صورتی که به هر دلیل فاقد یکی از این دو مورد (نام کاربری و رمز عبور) هستید ،‌می باید با مدیر سیستم که همان کاربر root سیستم عامل لینوکس می باشد تماس گرفته تا یک نام کاربری و رمز عبور برای استفاده شما از سیستم عامل و منابع آن ایجاد نماید.

سیستم عامل لینوکس همانند سیستم عامل های مبتنی بر یونیکس یک حساب کامل از نحوه کار کاربران در این سیستم عامل و منابع موجود آن در خود نگهداری می کند. این اطلاعات از قبیل :‌نام کاربران تعریف شده، زمان ورود هر کاربر به سیستم، مدت زمانی را که هر کاربر از سیستم استفاده کرده است،‌ هر کاربر صاحب کدام فایل ها و دایرکتوری ها می باشد و در طی کار با سیستم به کدامیک از آن ها و منابع و در طی کار با سیستم به کدامیک از آنها و منابع سیستم دسترسی داشته است، نوع ترمینال کاربر و غیره می باشد.

پس از در اختیار داشتن نام کاربری و رمز عبور می توانید کار با سیستم عامل لینوکس را آغاز نمایید. با مشاهده اعلان زیر روی صفحه نمایگر نام کاربری خود را در مقابل واژه login وارد نمایید:

Local host login:

پس از وارد کردن نام کاربری کلید enter را فشار دهید ،‌در این مرحله سیستم عامل لینوکس از شما می خواهد تا رمز عبور خود را نیز در مقابل واژه password وارد کرده و سپس کلید enter را فشار دهید.

فرآیند خارج شدن از سیستم عامل لینوکس (عمل logout):

فرآیند خارج شدن از سیستم عامل لینوکس را logout می نامند. هنگامی که کار کاربر روی سیستم پایان یافت، باید از محیط سیستم عامل خارج شود. برای انجام این امر باید فرمان logout را صادر نماید.

اگر عمل logout را انجام ندهید، شخص دیگری می تواند با استفاده از کامپیوتر یا ترمیتالی که هم اینک مشغول کار روی آن بوده اید به فایل ها و دایرکتوریهای شما دسترسی پیدا کند و با تمامی این فایل ها کارنماید. بنابراین باید پس از اتمام کار، از سیستم عامل لینوکس خارج شوید. پس از اجرا کردن فرمان logout روی صفحه نمایشگر دوباره پیغام login ظاهر می گردد.

عمل خارج شدن از سیستم عامل لینوکس در shell های مختلف مقدار کمی با یکدیگر تفاوت دارد ولی در اغلب گونه های این سیستم عامل با استفاده از کلید ترکیبی ctrl+d می توان از سیستم عامل خارج شد. ولی استفاده از این کلید ترکیبی در بعضی از شبکه ها که از سیستم عامل لینوکس استفاده می کنند برای عدم استفاده کاربران از این کلید ترکیبی از استفاده آن جلوگیری می کنند.