همراه همیشگی

همراه همیشگی

گوشی‌های تلفن همراه کم‌کم دارند به کامپیوتر تبدیل می‌شوند. تقریباً از هر شش موبایل، یکی با سیستم‌عامل‌‌Windows Mobile کار می‌کند. وقتی تلفن هوشمند می‌شود، یعنی می‌توانید کامپیوتر منزل یا محل کارتان را همیشه همراه داشته باشید.

سال جدید برای صنعت تلفن همراه سال بزرگی خواهد بود. سرعت بیشتر انتقال دیتا و گوشی‌های هوشمندتر، یعنی فراهم شدن امکان ارائه محتوای بهتر ویدیویی، دانلود، بازی، ایمیل و ... . کنگره جهانی ‌‌۳GSM (نشانی‌‌ http://www.۳gsmworldcongress.com/ ) که در نیمه ماه فوریه سال میلادی جاری در بارسلون اسپانیا برگزار شد، رویدادی بود که خود را به عنوان بزرگ‌ترین نمایشگاه تلفن همراه در جهان به اثبات رساند. بیش از پنجاه‌هزار بازدیدکننده به مرکز نمایشگاه‌ها و کنفرانس‌های بارسلون رفتند تا با دستاوردهای نزدیک به هزار شرکت فعال در زمینه موبایل آشنا شوند. دستاوردهایی که امروزه دیگر به گوشی جدید و افزودنی‌های جدید محدود نمی‌شود. امسال "سرویس"ها نیز به نمایش گذاشته شدند!‌
▪ سرویس‌های همراه گوشی‌های تلفن همراه کم‌کم دارند به کامپیوتر تبدیل می‌شوند. تقریباً از هر شش موبایل، یکی با سیستم‌عامل‌‌Windows Mobile کار می‌کند. وقتی تلفن هوشمند می‌شود، یعنی می‌توانید کامپیوتر منزل یا محل کارتان را همیشه همراه داشته باشید. مثلاً با سیستم‌های جدید ‌iMate می‌توانید در هر جا که باشید به کامپیوتر دسکتاپ خود متصل شوید و اسناد مورد نیازتان را از روی هارددیسک بردارید
(برای اطلاع بیشتر به این نشانی سربزنید).‌ به گفته جیم موریسون، رئیس ‌iMate، "این طوری زندگی آسان‌تر می‌شود. چرا که اگر چیزی را در خانه یا اداره جا گذاشتید، می‌توانید به آن دسترسی داشته باشید که ممکن است یک نمایش در پاورپوینت، یک سند در ‌Word، یا عکسی از تعطیلات اخیر که می‌خواهید به دوستانتان نشان دهید باشد". اگر بدشانسی آوردید و تلفنتان گم شد، نگران از دست رفتن اطلاعاتتان نباشید. می‌توانید از راه دور به تلفن خود متصل شوید و اطلاعات آن را بردارید و سپس همه را پاک کنید تا به دست دیگران نیفتد. البته به شرط آن که تلفن روشن باشد.‌ نام‌های بزرگ اینترنتی هم به بازار موبایل علاقمند شده‌اند. مثلاً یاهو با راه‌اندازی سرویسی به نام Yahoo Go خدمات ایمیل و پیام‌رسانی فوری را روی موبایل (علاوه بر پی‌سی و نوت‌بوک) ارائه می‌دهد. با این سرویس، می‌توانید با موبایل، دوستان آنلاین خود را ببینید و با آن‌ها چت کنید. ایمیل‌ها و عکس‌هایتان نیز همیشه همراهتان خواهند بود. این سرویس، مدتی است که در ایالا‌ت‌متحده شروع به‌کار کرده و قرار است ماه آینده در اروپا نیز راه‌اندازی شود.‌ به گفته توماس هیوسن، از شرکت تحقیقاتی ژوپیتر: "امروزه شاهدیم که شرکت‌های بزرگ، به‌جای اپراتورهای موبایل، دارند خودشان محتوا را مستقیماً در اختیار مصرف‌کننده می‌گذارند و مصرف‌کننده هم ترجیح می‌دهد از نام‌های قابل اطمینان، اطلاعات بگیرد". اخیراً سرویس‌هایی که روی وب ارائه می‌شوند یک نسخه موبایلی هم دارند. سایت‌های وبلاگی موبایل نظیر فون‌بلاگ ‌Newbay ، مردم را تشویق می‌کنند با استفاده ازSMSهای تصویری، عکس‌های خود را روی سایت وب آن‌ها آپلود کنند. با این کار دیگر مجبور نیستید برای تک‌تک دوستانتان جداگانه ‌SMS بفرستید.‌ مارک وارد از ‌‌Newbay می‌گوید: "ما واقعاً در سه ماه گذشته شاهد دوبرابر شدن ترافیک سایت بوده‌ایم. علت اصلی این امر را می‌توان از این واقعیت پیدا کرد که مردم از تلفن‌های دوربین‌دار زیاد استفاده می‌کنند و فهمیده‌اند که فون‌بلاگ ارزان‌ترین راه برای به اشتراک گذاشتن عکس با دوستان است؛ به‌ویژه وقتی در حال حرکتند". انتظار می‌رود ترویج منابع خبری ‌RSS در اینترنت به موبایل هم کشیده شود.
‌Critical Path یکی از ده‌ها شرکت در کنگره جهانی ‌‌۳GSM بود که این سرویس را ارائه می‌داد. تفاوت این سرویس با سایر سرویس‌های ‌‌RSS موبایلی این است که خبرها را به صورت ‌‌MMS به موبایل ارسال می‌کند. در حالی که سایر RSS ها تنها وقتی که آنلاین می‌شوید می‌روند و خبرها را از سایت می‌گیرند.‌ از دیگر خدمات اینترنتی که حالا از طریق موبایل قابل استفاده است، خرید بلیت برای هر رویدادی است. ‌‌Mobiqa یکی از پیشروان راه‌حل خرید بلیت از طریق موبایل در ۲۸ کشور جهان است. در این سرویس بلیت‌ها به صورت‌ ‌SMS یا ‌‌MMS به تلفن شما ارسال می‌شوند.‌ دانلود آهنگ برای موبایل هم از سوی ایستگاه‌های رادیویی عرضه می‌شود و مشترکان بدون مواجهه با تبلیغات، کانال‌های مختلف موسیقی را می‌گیرند. ‌ Visual Radio و ‌ ‌MobiTV دو نمونه از این ایستگاه‌ها هستند.‌ البته آمدن ویدیو به دنیای موبایل نتوانسته است رادیو را نابود کند. ولی دانلود ویدیو ممکن است امسال با کمترین توجه مردم روبه‌رو شود. چرا که حالا چیزی آمده به نام "تلویزیون موبایل". انتظار می‌رود امسال مردم برای مشاهده مستقیم رویدادهای ورزشی و کانال‌های مشهور روی تلفن همراه خود تقاضای زیادی داشته باشند. غیر از ویدیوی جریانی که از اینترنت به موبایل‌های‌‌ ۳G منتقل می‌شوند، امروزه تعدادی سیستم‌های پخش صدا و تصویر نیز به رقابت برخاسته‌اند که برای بهره بردن از خدمات آن‌ها مجبوریم گوشی‌های جدیدی بخریم. این گوشی‌ها گیرنده مخصوصی دارند و به همین دلیل دریافت تصاویر تلویزیونی را تضمین می‌کنند.‌ در اروپا، شرکت مخابراتی بریتیش تلکام با ارائه سرویس ‌‌Movio در عرضه تلویزیون موبایل پیش قدم شده است. به گفته اما موید، مدیر کل BT Movio: "سرویسی که ما ارائه می‌دهیم بر پایه رادیوی دیجیتالی ‌‌DAB استوار است که از قبل با آن آشنا هستیم". بنابراین برای استفاده از تلویزیون موبایل باید گوشی‌هایی بخریم که گیرنده ‌‌DAB دارند. قرار است شرکت‌ ‌Virgin Mobile این سرویس را تابستان امسال در انگلستان راه‌اندازی کند به این سایر شرکت‌ها نیز طبیعتاً دست به کار خواهند شد. اما برخی کارشناسان معتقدند صنعت هنوز آمادگی لازم برای تهیه محتوا برای این صفحه‌نمایش‌های کوچک را ندارد.‌ به گفته مارک نیومن، تحلیلگر شرکت ‌Informa: "صنعت موبایل هنوز مشخص نکرده است که مردم چگونه از تلویزیون همراه استفاده خواهند کرد. برای مردم محتوا مهم است. قرار نیست بنشینند و یک فیلم دو ساعته را تماشا کنند. محتوا هر چه باشد، باید کوتاه و سریع باشد. اساسی‌ترین سؤالی که در حال حاضر با آن روبه‌رو هستیم این است که نمی‌دانیم مردم در چه حالت و در چه زمان‌هایی به تماشای این محتوا می‌پردازند. آنچه ابتدا به ذهن می‌رسد این است که مردم در حین سفر و در قطار و مترو این کار را بکنند. اما جالب آن که آزمایش‌ها تاکنون نشان داده‌اند مردم بیشتر دوست دارند در خانه یا اداره به تماشای تلویزیون همراه بپردازند".‌ حالا یک سؤال دیگر هم مطرح می‌شود: اگر قرار است بنشینیم و به یک صفحه نمایش دو اینچی زل بزنیم و بابت آنچه می‌بینیم پول هم بدهیم، واقعاً چقدر می‌توان امیدوار بود که تلویزیون همراه مورد استقبال عمومی قرار بگیرد؟
● ‌جاسوس‌های همراه‌ تلفن همراه مثل یک فرستنده رادیویی است که می‌تواند مسیر حرکت شما را نشان دهد. در حال حاضر در انگلستان، سایت‌های زیادی هستند که سرویس ردیابی تلفن همراه را ارائه می‌دهند (مثلاwww.mapamobile.com ). دلایل مختلفی می‌تواند برای نیاز به استفاده از چنین سرویسی وجود داشت ه باشد. مثلاً رئیس شرکت ممکن است بخواهد از مکان پرسنل خود طی ساعات کاری اطلاع داشته باشد، یا والدین دوست دارند بدانند فرزندشان هر لحظه کجاست.‌ این نوع سرویس‌های ردیابی، اطلاعات را از شبکه‌ای می‌گیرند که تلفن شما در سلول آن قرار دارد و در ازای مبلغی اندک، موقعیت شما را روی یک نقشه آنلاین نشان می‌دهند.‌ گذشته از پیدا کردن موقعیت فعلی تلفن همراه، می‌توان در زمان‌های از پیش تعیین شده به جستجوی موبایل پرداخت تا از این طریق مسیر حرکت شخص در مقاطع مختلف در طول روز ثبت شود. گزارش حاصل از این ردگیری برای کسی که درخواست سرویس را داده‌است حتماً به درد خواهد خورد.‌ بدیهی است برای استفاده از این سرویس، صرفاً دادن شماره تلفن شخص کافی نیست. قبل از هر چیز، باید هویت خود را از طریق کارت اعتباری ثابت کنید و از این مهم‌تر، خود شخصی که مورد ردیابی قرار می‌گیرد باید اجازه این کار را داده باشد. برای این منظور، پیامی به صورت ‌SMS برای شخص فرستاده می‌شود که این موضوع را سؤال می‌کند و شخص باید پاسخ مثبت به آن بدهد.‌ ولی به آسانی می‌توان این سوپاپ اطمینان را برداشت. مثلاً اگر موبایل دوستتان را برای مدت کوتاهی قرض بگیرید، می‌توانید شماره آن را در یکی از سایت‌های ردیابی ثبت کنید و به پیامی که می‌آید پاسخ مثبت دهید. وقتی موبایل را به دوست خود پس دادید، از آن به بعد می‌توانید رد حرکت او را بگیرید.‌ ولی قرض گرفتن موبایل حقه‌ای بسیار ساده است و قبلاً برای آن فکر شده است. ‌Mobile Broadband Group یکی از گروه‌های مؤثر صنعت است که بر فناوری‌های جدید، از جمله خدمات ردیابی موبایل، نظارت دارد. این گروه، نظام‌‌نامه‌ای را تدوین کرده است که شبکه‌های موجود در انگلستان می‌توانند داوطلبانه از آن پیروی کنند. یکی از مواد این نظام‌‌نامه این است که بعد از ثبت شدن یک شماره به منظور ردگیری شدن، باید در زمان‌های تصادفی پیامی برای یادآوری موضوع به تلفن ارسال شود. بدین ترتیب، امکان ردگیری شخصی که ناخواسته در سرویس ردیابی ثبت شده ‌است منتفی می‌شود. اشکال اینجاست که این پیام‌های یادآوری‌کننده خیلی زود به زود ارسال نمی‌شوند و فاصله زمانی اولی تا دومی ممکن است دو روز ‌طول بکشد.‌ ولی به اعتقاد هامیش مک لود، یکی از اعضای گروه که در تدوین نظام‌نامه فعال بوده همین فاصله کافی است. او می‌گوید: "ما در زمان تدوین نظام‌نامه این موضوع را ارزیابی کردیم و طبیعتاً با تمام کارشناسانی که داشتیم مشورت کردیم. ما فکر می‌کنیم زمان‌هایی که برای ارسال هشدارهای تصادفی به نتیجه رسیدیم کافی باشد. با این حال، راه انتقاد باز است و در عمل باید دید چه می‌شود".‌ با توجه به این که هر روز کودکانِ بیشتری به جمع دارندگان تلفن همراه می‌پیوندند، این سؤال مطرح است که چه کسانی واقعاً اجازه ردیابی آن‌ها را دارند. در نظام‌نامه مزبور آمده است که سرویس‌های موقعیت‌یاب مکلفند سازوکاری را تعریف کنند که هم شخص ردگیری‌کننده و هم شخص ردگیری شونده بتوانند ثابت کنند که راضی به این ردیابی هستند.‌ آقای مک لود می‌گوید: "شخصی که قرار است موقعیتش ردیابی شود باید به سایت ارائه‌دهنده سرویس نشان دهد که بالای شانزده سال سن دارد. این کار از راه‌های مختلفی می‌تواند صورت گیرد؛ مثلاً از طریق شماره کارت اعتباری. چون کسی که کارت اعتباری داشته باشد، یعنی به سن قانونی رسیده است. البته این فقط یکی از راه‌های ممکن است". در عمل هیچ یک از سرویس‌ها از شخص ردیابی‌شونده نمی‌خواهند که "ثابت" کند دارای سن قانونی است. البته سن شما را می‌پرسند. ولی کنترلی ندارند که بفهمند راست گفته‌اید یا نه. در کل شرکت‌ها از قواعد نظام‌نامه پیروی نمی‌کنند و کسی هم نیست که آن‌ها را مورد بازخواست قرار دهد. با این که نظام‌نامه با حسن نیت تنظیم شده است، خود ‌‌Mobile Broadband Group هم قبول دارد که با آشکار شدن نواقص آن نیاز به تجدید نظر دارد. به همین دلیل در حال ایجاد برخی تغییرات در نظام‌نامه است. مثلاً قرار است تعداد هشدارهای تصادفی افزایش‌یابد و روش‌های کنترل سن طرفین به‌طور مشخص تعریف شود. این گروه همچنین به محدودیت‌های چنین قوانین داوطلبانه و مشکلات اجرایی کردن آن‌ها اذعان دارد.